عقیدتی - سیاسی (اسلامی) به وبلاگ خودتان خوش امدید
عقیدتی - سیاسی (اسلامی) به وبلاگ خودتان خوش امدید
سالروز تجلى انوار الهى، نزول والاترین نعمت پروردگار بر بشریت، طلوع خورشید درخشان خاتمیت بر آسمان نبوت، بعثت اشرف موجودات، خاتم انبیاء حضرت محمد مصطفى(صلى الله علیه وآله) بر همه یگانه پرستان، مخصوصاً مسلمانان مبارک باد. لطفا به مقاله ذیل توجه فرمائید
از ولادت تا بعثت
محمدرضا حشمتى
هوالذی بعث فیالامیین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهمالکتاب والحکمة و إن کانوا من قبل لفى ضلال مبین (جمعه، 2).
خداوند بر انسان منت گذارد تا از بین آنان رسولى برانگیخت تا این رسول آیات الهى را بر آنان بخواند، آنان را تزکیه کند و کتاب و حکمت را بر آنان تعلیم نماید (آلعمران، 164).
خوب است به بهانه جشنهاى ایام شعبان که در آستانه آن هستیم آیه 5 سوره قصص را هم شاهد بگیریم که خداوند بر مستضعفین منت میگذارد که آنها را وارث زمین قرار میدهد. بهواقع این لطف عظیم خداوند است که بر انسان منت گذاشت و در اوج ضلالت و گمراهی، پیامبرى را مبعوث نمود تا این پیامبر الهى با وجود مبارک و اخلاق حسنه خود انقلابى درونى در جامعه ایجاد کند. 14 قرن است بشریت مفتخر به پیامبرى شد که این پیامبر آیات الهی را بر آنان خواند و کتاب و حکمت بر آنان آموخت. جا دارد که هر زمان این عید بزرگ فرا میرسد بشریت جشن بگیرد؛ جشن تلاوت آیات، جشن تزکیه، جشن تعلیم و تعلم و جشن حکمت.
رسول گرامى اسلام و خاتم پیامبران مأموریت یافت تا در ادامه حرکت انبیا قرآن را به مردم عرضه کند و اخلاق و کرامت را به انسانها بیاموزد، آیا مسلمین نیز در این مأموریت نقشى دارند؟ آیا برپایى جشن بعثت کفایت میکند؟ وظیفه مبلغین و متفکرین چیست؟ در برابر انحرافات فکرى و اخلاقى امروز بشریت چه باید کرد؟ مگر نه آنکه بنا بود براساس آیه شریفه 122 سوره توبه گروهى از ما براى تفقه در دین مهاجرت میکردیم و براى انذار مراجعت مینمودیم. مگر بیان شریف رسول خدا(ص) که فرمود «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیه» شامل ما نمیشود؟
جشن بعثت زمان مناسبى است که ببینیم براى قدرشناسى از زحمات و رنجهاى پیامبر اکرم(ص) چه کردهایم؟ پیامبر(ص) که فرمود در راه رسالتم هیچ پیامبرى مانند من اذیت نشد، پیامبرى که در سفر به طائف زمانى که خسته و مجروح به دیوارى تکیه زده بود با خادم نصرانى مواجه میشود او میپرسد چه به روزت آوردهاند؟ پیامبر(ص) میفرماید با سنگ به سر و صورتم زدند و مرا از شهر بیرون راندند. عرض میکند، مگر چه میگفتی؟ میفرماید آنها را دعوت به خداى یکتا میکردم. نصرانى میپرسد خدایى که میگویی چگونه خدایى است؟ میفرماید، خداى قادر متعال غفور و رحیم. قلب نصرانى آرام میگیرد و در دل ایمان میآورد. پیامبر اکرم(ص) همه دردها را فراموش میکند. همه زخمها التیام مییابند. با خود زمزمه میکند. سفر طائف عجب سفر خوبى بود! عجب سفر با برکتى بود! این آزارها و اذیتها، جراحتها و اهانتها در برابر ایمان آوردن این خادم نصرانى چیزى نیست!
جشن بعثت زمان ارزیابى عملکرد کسانى است که جا پاى نبیاکرم(ص) میگذارند. متفکرین، نویسندگان، مبلغین و مروجین دین خدا باید بیندیشند که آیا همچون رسول خدا طیب دوار بطبه عمل کرهاند؟ آیا توفیق یافتهاند دست گنهکارى را بگیرند، با شفقت و مهربانى به روی آنان بوسه بزنند و با مدارا زمینه هدایت را فراهم نمایند.
بعثت زمان ارزیابی میزان تلاوت آیات خداوند است. به چه میزان براى مردم آیات خداوند تلاوت شده است. جوانان و نوجوانان به چه میزان مورد خطاب این آیات بودهاند. وقتى به اطراف نگاه میکنیم صداى گرم مردان خدا که آیات الهى را زمزمه کنند، آن را ترجمه نمایند، تفسیر کنند با مثال و قصههاى زیبا جوانان و نوجوانان ما را آشنا نمایند، کمتر به چشم میخورد. یا آنقدر سخت و غامض صحبت کردهایم که مردم ترجیح میدهند کتاب قرآن را یک کتاب مقدس بدانند و آن را در قالبهاى تزیین شده و دور از دسترس نگه دارند یا به جلد و چاپ و رنگ آن پرداخته شده و گاهى اوقات هم بهعنوان تواشیح آهنگهایى را اجرا کردهایم که شنونده و قارى نفهمیدهاند که چه خواندهاند! بیجهت نیست که اگر مجالى پیش آید و آیات قرآن بر نوجوان عرضه شود ناباورانه به شما نگاه میکنند. وقتى از صفات خداوند برایش میگویید نرم میشود و وقتى قصههاى شیرین قرآن را تعریف میکنید سراپا گوش میشود.
بعثت پیامبراکرم(ص) زمان بررسى عملکرد ما در تزکیه مردم است. این روزها یادآور حسن سلوک پیامبر مهربانى است که امانت، صدق و وفادارى او شهره جهان شده است. نظافت و نظم، احترام به مردم، جوانمردى و دهها خصلت روحى دیگر او باعث شد تا انسانها فوجفوج به دین اسلام گرایش یابند.
نقش رفتار پیامبراکرم(ص) و اصحاب آن بزرگوار به همراه دستورات انسانساز بود که توانست اعراب جاهلیت را تربیت کند. نفسهاى سرکش اعراب جاهلى با این دستورات آرام گرفت و تطهیر شد. بهترین راه دورى از زشتیها و دعوت به نیکی، سلوک و رفتار دعوتکنندگان است. اگر معصوم فرمود "ادعوا الناس بغیرالسنتکم" بر همین میزان است. بعثت فرصت مناسبى است تا ببینیم به چه میزان رفتار و سلوک کارگزاران در جامعه منشأ تزکیه گردیده است. روزى نفس گرم حضرت امام(ره) و شهیدان و رزمندگان، روح و روان جوانان این مرزوبوم را پاک و مطهر میکرد و امروز بیش از هر زمان به نفس گرم متفکرین، اندیشمندان، معلمین و کارگزارانى نیازمندیم که این جامعه را تزکیه کند. و بعثت سالروز تعلیم کتاب و حکمت است.
خداى حکیم اراده کرده است که به دست رسول گرامیاش حکمت و کتاب به انسانها تعلیم داده شود. کتاب مظهر همه داناییهاست، چرا که در کتاب آفرینش لارطب ولایابس الا فیکتاب مبین و حکمت مظهر اراده محکم و استوار و عملکرد متین است.
اگر به انسانی حکمت آموخته شود خیر کثیر داده شده است و جامعهاى که مبناى رفتار ما و اقدامات حکیمانه باشد پایدارى و استوارى و استحکام خواهد داشت. در عید بعثت آنچه رواج دارد حکمت است. نتیجه تعلیم حکمت در جامعه اینگونه بروز میکند که مردم بیشتر فکر میکنند، کمتر صحبت میکنند و براى هر سخن و هر کارى دلیل و توجیهى دارند. حکیم، کار عبث و بیهوده انجام نمیدهد، او اهل مطالعه و تدبر است، وقت در نزد او گرامی است و سرمایههاى خود را بیهوده تلف نمیکند.
انشاءالله به یارى رسولالله(ص) که خود معلم، حکیم، مربى و تلاوتکننده آیات الهى بود جامعه ما مزین به حکمت و معرفت گردد.