ایام غم انگیز عزاداری اربعین حماسه عاشورای حسینی را به پیشگاه مقدس آخرین وارث غدیر ولی دم شهدای کربلا و دیگر شهیدان راه فضیلت حضرت امام مهدی عج و بهمه پیام رسانان عاشورای حسینی در طول تاریخ تسلیت عرض می نمایم اینک متن زیارت اربعین را از وبسایت ذیل
۩● مذهبی و مداحی●۩●
..:: اَلعَجَل اَلعَجَل یا مَولایَ یا صاحِبَ الزمان ::..
http://www.arabm.blogfa.com نقل می نمایم
زیارت اربعین
اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَ حَبیبِهِ؛
سلام بر ولى خدا و دوست او
اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللَّهِ وَ نَجیبِهِ ؛
سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او
اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ
سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیدهاش
اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ
سلام بر حسین مظلوم و شهید
اَلسَّلامُ على اَسیرِ الْکُرُباتِ وَ قَتیلِ الْعَبَراتِ
سلام بر آن بزرگوارى که به گرفتاریها اسیر بود و کشته اشکِ روان گردید
اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ وَ صَفِیُّکَ وَابْنُ صَفِیِّکَ الْفاَّئِزُ
خدایا من به راستى گواهى دهم که آن حضرت ولىّ (و نماینده) تو و فرزند ولىّ تو بود و برگزیدهات و فرزند برگزیدهات بود که کامیاب شد
بِکَرامَتِکَ اَکْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَاَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَةِ
به بزرگداشت تو، گرامیش کردى به وسیله شهادت و مخصوصش داشتى به سعادت و برگزیدى او را به پاکزادى
وَ جَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنْ الْذادَةِ
و قرارش دادى یکى از آقایان (بزرگ) و از رهروان پیشرو و یکى از کسانى که از حق دفاع کردند
وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الاَْنْبِیاَّءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِکَ مِنَ الاَْوْصِیاَّءِ
و میراثهاى پیمبران را به او دادى و از اوصیائى که حجت تو بر خلقت هستند قرارش دادى
فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ
او نیز در دعوت مردم جاى عذر و بهانهاى (براى کسى) نگذارد و بیدریغ خیرخواهى کرد و جان خود را در راه تو داد
لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنى؛
تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانى و سرگردانى (در وادى) گمراهى و چنان شد که همدست شدند بر علیه آن حضرت کسانى که دنیا فریبشان داد.
وَ شَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْکَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّى فى هَواهُ
و فروختند بهره (کامل و سعادت خود را) به بهاى پست ناچیزى و بداد آخرتش را در مقابل بهائى اندک و بى مقدار و بزرگى کردند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون کردند،
وَاَسْخَطَکَ وَاَسْخَطَ نَبِیَّکَ
و تو و پیامبرت را به خشم آوردند
وَ اَطاعَ مِنْ عِبادِکَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَْوْزارِ
و پیروى کردند از میان بندگانت آنانى را که اهل دو دستگى و نفاق بودند و کسانى را که بارهاى سنگین گناه به دوش مىکشیدند
الْمُسْتَوْجِبینَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتّى سُفِکَ فى طاعَتِکَ دَمُهُ وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ
و بدین جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (که چنان دید) با شکیبائى و پاداش جوئى با آنها جهاد کرد تا خونش در راه پیروى تو ریخت و حریم مقدسش شکسته شد
اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً
خدایا آنان را لعنت کن به لعنتى وبال دار و عذابشان کن به عذابى دردناک
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیِّدِ الاَْوْصِیاَّءِ
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند آقاى اوصیاء
اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمینُ اللهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ
گواهى دهم که به راستى تو امانتدار خدا و فرزند امانتدار اویى سعادتمند زیستى و ستوده از دنیا رفتى
حَمیداً وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَکَ
و گمگشته و ستمدیده و شهید درگذشتى و نیز گواهى دهم که خدا به راستى وفا کند بدان وعدهاى که به تو داده،
وَ مُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِاللهِ
و به هلاکت رساند هر که را که دست از یاریت برداشت و عذاب کند کسى که تو را کشت و گواهی دهم که تو به خوبى وفا کردى به عهد خدا،
وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِهِ حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ،
و جهاد کردى در راه او تا مرگت فرا رسید خدا لعنت کند کسى که تو را کشت
وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ
و خدا لعنت کند کسى که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند مردمى که شنیدند جریان کشتن و ستم تو را و بدان راضى بودند،
اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ اَنّى وَلِىُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ.
خدایا من تو را گواه مىگیرم که من دوست دارم هر که او را دوست دارد و دشمنم با هر که او را دشمن دارد پدرم و مادرم به فدایت اى فرزند رسول خدا.
اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فىِ الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ،
گواهى دهم که تو به راستى نورى بودى در پشت پدرانى بلند مرتبه و رحمهایى پاکیزه
لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها،
که آلودهات نکرد اوضاع زمان جاهلیت به آلودگیهایش و در برت نکرد از لباسهاى چرکینش
وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّینِ وَ اَرْکانِ الْمُسْلِمینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ،
و گواهى دهم که به راستى تو از پایههاى دین و ستونهاى محکم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ایمان هستی
وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّکِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ،
و گواهى دهم که تو به راستى پیشواى نیکوکار با تقوا و پسندیده و پاکیزه و راهنماى راه یافتهاى
وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوى وَ اَعْلامُ الْهُدى
و گواهى دهم که همانا امامان از فرزندانت روح و حقیقت تقوا و نشانههاى هدایت
وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْیا وَ اَشْهَدُ اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ
و رشتههاى محکم (حق و فضیلت) و حجتهایى بر مردم دنیا هستند و گواهى دهم که من به شما ایمان دارم
وَ بِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ،
و به بازگشتتان یقین دارم با قوانین دینم و عواقب کردارم و دلم تسلیم دل شما است
وَ اَمْرى لاَِمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ،
و کارم پیرو کار شما است و یاریم برایتان آماده است تا آن که خدا در ظهورتان اجازه دهد
فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ وَ على اَرْواحِکُمْ،
پس با شمایم نه با دشمنان شما، درودهاى خدا بر شما و بر روانهاى شما
وَ اَجْسادِکُمْ وَ شاهِدِکُمْ وَ غاَّئِبِکُمْ وَ ظاهِرِکُمْ وَ باطِنِکُمْ.
و پیکرهایتان و حاضرتان و غائبتان و آشکارتان و نهانتان.
آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.
آمین اى پروردگار جهانیان
حضور کسترده مردمی ملت بزرگ ایران اسلامی (چهارشنبه نهم دیماه 88 )در دفاع از ولایت و ارزشهای انقلاب اسلامی و فرهنگ عاشورای حسینی و بیعت با رهبری دینی انقلاب اسلامی ایران امید آمریکای جنایتکار و صهیونیسم بین الملل واذنابش منافقین داخلی را به یاس تبدیل کرد .اللهم عجل لولیک الفرج والنصر
السلام علیک یا سیدالشهداء
اللهم عجل لولیک الفرج والنصر
غدیر خونین کربلا - 1
رابطه هدایت و گمراهی انسان با صلاح و فساد آفرینش
بحثی به عنوان « غدیر خونین کربلا » مطرح است و آن راز و رمز قیام جهانی سالار شهیدان، حسین بن علی بن أبیطالب است. مستحضرید که ولایت و عترت طاهرین همتای قرآن کریمند، بر اساس ا نّی تارکم فیکم الثّقلین کتاب الله و عترتی1. و همانطوری که تفسیر قرآن به رأی، تحریف قرآن است؛ تفسیر و تحلیل سیره و سنّت اهل بیت (علیهم السّلام) طبق رأی، تحریف سنّت معصومان است. و همانطوری که بهترین روش تفسیری قرآن، تفسیر (قرآن به قرآن) است؛ بهترین روش تحریر و تحلیل سنّت، تفسیر (سنّت به سنّت) است.
بنابراین اگر کسی خواست سنّت و سیره اهل بیت، مخصوصاً جریان غدیر امیرالمؤمنین و جریان نهضت حسینی و جریان تأسیس حوزه های علمی به وسیله امام باقر(ع) و امام صادق (ع)و جریان ولایت پذیری وجود مبارک امام رضا (ع)و همچنین ساحت قیام جهانی ولی عصر (ع) را روی هوای خود تفسیر کند، این، تحریف عترت و ولایت است؛ لذاخیلی دقیق باید جریان سنّت را تبیین کرد.
وحدت سخنان تمامی اهل بیت (ع) و چگونگی تفسیر آن
طرح بحث غدیر خونین کربلا به این معناست: » غدیر » محل اجتماع آب است، آن برکه آب را می گفتند: غدیر. در کربلا به جای اینکه در برکه و در آن گودی قتلگاه،آب باشد، خون جمع شده است. بلکه در دشت کربلا، با آنکه در جوار آن، رودی عظیم بود؛ به جای اینکه آب باشد، خون جمع شده بود. لذا این مباحث با عنوان غدیر خونین کربلا مطرح می شود.
هماهنگی اهداف آفرینش و قیام امام حسین (ع) در هدایت انسان
در پایان سوره مبارکه ذاریات هدف خلقت را؛ یعنی هدف مخلوق و نه هدف خالق را عبادت قرار داد که: و ما خلقت الج نّ و النس لا ل یعبدون. در پایان سوره مبارکه طلاق هدف خلقت؛ یعنی هدف مخلوق، نه هدف خالق را معرفت قرار داد: ل تعلموا أنّ الله علی کلّ ش یء قدیر و أنّ الله قد احاط ب کلّ ش یء ع لماً ودر بخش های دیگر دارد یتنزّل الأمر ب ینهنّ. بنابراین معرفت بشر به قدرت خدا و علم خدا که یک معرفت توحیدی است را در بخش پایانی سوره طلاق به عنوان هدف خلقت، یعنی هدف مخلوق، نه هدف خالق قرار داده است. پس راز و رمز خلقت، معرفت است و عبادت. و اگر انسانی از آن عبادت و از این معرفت محروم بشود، خدای سبحان بهترین و مهمترین وسیله را اعزام می کند تا بشر نه از معرفت عقب بماند، نه از عبادت.
رسالت انبیاء در هدایت انسانها به ا هداف آفرینش
همین معنا را وجود مبارک امیرالمؤمنین در خطبه آغازین نهج البلاغه درباره پیامبر اسلام (ص) دارد که خداوند پیامبر را مبعوث کرد، فهداهم ب ه م ن الضّلاله و انقذهم ب مکان ه م ن الجهال ه. پیامبر را مبعوث کرد تا مردم را از ضلالت و گمراهی برهاند و هدایت کند، و از جهالت هم برهاند و عالم کند. یعنی هم جهل علمی را و هم جهالت عملی را برطرف کند. بنابراین هدف ارسال انبیاء آن است که انسان به آن صراط مستقیم انسانیّت حرکت کند. هم به هدف عبادی برسد، هم به هدف معرفتی راه پیدا کند تا از کرامت برخوردار گردد تا بشود » خلیفه الله.
البته همین دو عنصر محوری در زیارت أربعین أبی عبد الله (ع)هم هست که بذل مهجته ف یک ل یستنق ذ ع بادک م ن الجهاله و ح یره الضّلاله (3) . یعنی خون قلبش را در راه تو داد تا بندگان متحیّر تو را از سرگردانی و حیرت برهاند، و جهل زدگان و جهالت زدگان را از جهل علمی و جهالت عملی نجات دهد.
رابطه هدایت و گمراهی انسان با صلاح و فساد آفرینش
اگر چنانچه انسان از مسیر اعتقاد صحیح فاصله بگیرد، ظهر الفساد ف ی البرّ و البحر می شود. و اگر انسان موحد نباشد، و نظام بر اساس توحید حرکت نکند؛ آنچه که در قرآن کریم آمده است، این است که: و لو اتّبع الحقّ اهواء هم لفسدت السّموات و الأرض . اگر توحید نباشد، نظام سپهری به فساد گرائیده می شود؛ نظام زمین آلوده می شود. این بشر هم به آسمانها دسترسی پیدا کرد و می کند، هم زمین در اختیار اوست. اگر موحد نباشد؛ هم زمین آلوده خواهد شد، هم آسمان ! بالأخره زمان و زمین را انسان اداره می کند؛ چاره ای جز هدایت انسان نیست. و انسان چون خلیفه خداست؛ هم باید دنیا را آباد کند، هم آخرت را.
این برهان معروفی که حکماء اقامه می کنند، این برهان،گوشه ای از تقریر حکمای الهی است. آنها اینچنین گفتند که: انسان چون متمدّن است، مدنیّ ب الطبع است، نیازمند به قانون و هادی و راهنماست؛ تا با تعاون و همیاری و همدلی و هماهنگی و هم آوائی هم،زندگی خوبی داشته باشد. لکن این بیان، بیان ابتدائی است.
وقتی مرحوم بوعلی در بحث های پایانی اشارات، بعد از اینکه مسأله عبادت و زهد و عرفان را تعیین کرد که زاهد و عابد و عارف چگونه عبادت می کند؛ آنجا مسأله نبوّت را مطرح کرده است.
آبادانی زندگی ، دلیل نیاز انسان به پیامبران
انسان انبیاء را فقط برای تأمین نیاز دنیا نمی خواهد؛ بلکه برای آن می خواهد که انسان یک مسافر و مهاجر است، چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم؛ در طبیعت و دنیا زندگی می کند، بعد وارد برزخ می شود، بعد وارد صحنه قیامت می شود، بعد وارد بهشت؛ همه این مراحل را انسان باید بسازد. انسان متمدّن در دنیا، در برزخ، در قیامت و در بهشت است. همه مراحل چهار گانه را خودش باید بسازد؛ جای خود را در دنیا، در برزخ، در قیامت و در بهشت باید تأمین کند.
مرحوم خواجه نصیر در شرح این بخش از اشارات می فرماید: نیاز به پیامبر برای این نیست که انسان فقط یک زندگی خوبی در دنیا داشته باشد ! زیرا عدّه ای که از انبیای الهی پیروی نمی کردند، و معتقد به وحی و نبوّت نبودند؛ آنها هم در کره زمین جائی دارند، زندگی ای دارند و مرفّه هم زندگی می کنند، و یک زندگی آبادی دارند.
بیانات آیت الله جوادی آملی (دام ظلّه العالی)
( غدیر خونین کربلا ) قم ـ دی 1378
تنظیم برای تبیان: رضا سلطانی
(1) مستدرک الوسائل / 3 / 355 (2) ذاریات / 56 (3) طلاق / 12 (4) طلاق / 12
(5) جمعه / 2 (6) نهج البلاغه / خطبه 1 ـ مبعث النّبی (ص)
(7) تهذیب الأحکام / 6 / 113 ـ ز یاره الأربعین (8) عوالی اللآلی / 84 / 8 103 (9) مؤمنون / 71
برگرفته از زیبا سایت تبیان
http://www.tebyan.net/religion_thoughts/articles/theinfallibles/imamhossein/2009/12/20/110880.html
توضیح : از اینکه در ایام الله غدیر در سفر بیت الله الحرام و زیارت حرم نبوی صلی الله علیه و آله بودم توفیق نصیب نشد که در مورد غدیر مطلبی را تهیه و تقدیم مشاهدین گرامی نمایم موضوعی از ویژه نامه سایت وزین فرهنگی تبیان با نام غدیر خونین برخورد نمودم آنهم در ایام الله محرم الحرام و عاشورای حسینی (از بیانات فقیه عالیقدر حضرت ایت الله العظمی جوادی آملی مدظله العالی )مناسب و شایسته دیدم که کپی آن را عینا نقل نمایم .از خوانندگان محترم التماس دعا دارم .
خجسته زاد روز حضرت امام رضا عله السلام را به ساحت مقدس فرزند عزیزش آخرین وارث غدیر رهبر حکومت واحد جهانی موعود ملل حضرت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و به همه غدیر باوران عاشورائی منتظر دولت جهانی آن امام عزیز و به همه مشتاقان عدالت تبریک و تهنیت عرض نموده واز درگاه قادر متعال استدعا می نمایم که از بقیت غیبت حضرت امام مهدی عج صرفنظر نموده و عیدی شیعیان را دراین ایام جشنهای ولایت هشتمین وارث غدیر اجازه ظهور آنحضرت را صادر نماید
بنا به روایتی که شیخ کلینی (رحمت الله علیه ) در کتاب اصول کافی نقل نموده است : عبدالعزیز بن مسلم گوید: ما در ایام حضرت رضا علیه السلام در مرو بودیم، در آغاز ورود، روز جمعه در مسجد جامع انجمن کردیم، حضار مسجد موضوع امامت را مورد بحث قرار داده و اختلاف بسیار مردم را در آن زمینه بازگو مىکردند، من خدمت آقایم ( حضرت امام رضا علیه السلام ) رفتم و گفتگوى مردم را در بحث امامت بعرضش رسانیدم حضرت علیه السلام لبخندى زد و فرمود:
" یَا عَبْدَ الْعَزِیزِ جَهِلَ الْقَوْمُ وَ خُدِعُوا عَنْ آرَائِهِمْ إِنّ اللّهَ عَزّ وَ جَلّ لَمْ یَقْبِضْ نَبِیّهُ ص حَتّى أَکْمَلَ لَهُ الدّینَ وَ أَنْزَلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنَ فِیهِ تِبْیَانُ کُلّ شَیْءٍ بَیّنَ فِیهِ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ وَ الْحُدُودَ وَ الْأَحْکَامَ وَ جَمِیعَ مَا یَحْتَاجُ إِلَیْهِ النّاسُ کَمَلًا فَقَالَ عَزّ وَ جَلّ ما فَرّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْءٍ وَ أَنْزَلَ فِی حَجّةِ الْوَدَاعِ وَ هِیَ آخِرُ عُمُرِهِ ص الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً وَ أَمْرُ الْإِمَامَةِ مِنْ تَمَامِ الدّینِ وَ لَمْ یَمْضِ ص حَتّى بَیّنَ لِأُمّتِهِ مَعَالِمَ دِینِهِمْ وَ أَوْضَحَ لَهُمْ سَبِیلَهُمْ وَ تَرَکَهُمْ عَلَى قَصْدِ سَبِیلِ الْحَقّ وَ أَقَامَ لَهُمْ عَلِیّاً ع عَلَماً وَ إِمَاماً وَ مَا تَرَکَ لَهُمْ شَیْئاً یَحْتَاجُ إِلَیْهِ الْأُمّةُ إِلّا بَیّنَهُ فَمَنْ زَعَمَ أَنّ اللّهَ عَزّ وَ جَلّ لَمْ یُکْمِلْ دِینَهُ فَقَدْ رَدّ کِتَابَ اللّهِ وَ مَنْ رَدّ کِتَابَ اللّهِ فَهُوَ کَافِرٌ بِهِ هَلْ یَعْرِفُونَ قَدْرَ الْإِمَامَةِ وَ مَحَلّهَا مِنَ الْأُمّةِ فَیَجُوزَ فِیهَا اخْتِیَارُهُمْ إِنّ الْإِمَامَةَ أَجَلّ قَدْراً وَ أَعْظَمُ شَأْناً وَ أَعْلَى مَکَاناً وَ أَمْنَعُ جَانِباً وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ یَبْلُغَهَا النّاسُ بِعُقُولِهِمْ أَوْ یَنَالُوهَا بِآرَائِهِمْ أَوْ یُقِیمُوا إِمَاماً بِاخْتِیَارِهِمْ إِنّ الْإِمَامَةَ خَصّ اللّهُ عَزّ وَ جَلّ بِهَا إِبْرَاهِیمَ الْخَلِیلَ ع بَعْدَ النّبُوّةِ وَ الْخُلّةِ مَرْتَبَةً ثَالِثَةً وَ فَضِیلَةً شَرّفَهُ بِهَا وَ أَشَادَ بِهَا ذِکْرَهُ فَقَالَ إِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً فَقَالَ الْخَلِیلُ ع سُرُوراً بِهَا وَ مِنْ ذُرّیّتِی قَالَ اللّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمِینَ فَأَبْطَلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ إِمَامَةَ کُلّ ظَالِمٍ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ صَارَتْ فِی الصّفْوَةِ ثُمّ أَکْرَمَهُ اللّهُ تَعَالَى بِأَنْ جَعَلَهَا فِی ذُرّیّتِهِ أَهْلِ الصّفْوَةِ وَ الطّهَارَةِ فَقَالَ وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَ کُلّا جَعَلْنا صالِحِینَ. وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ وَ إِقامَ الصّلاةِ وَ إِیتاءَ الزّکاةِ وَ کانُوا لَنا عابِدِینَ فَلَمْ تَزَلْ فِی ذُرّیّتِهِ یَرِثُهَا بَعْضٌ عَنْ بَعْضٍ قَرْناً فَقَرْناً حَتّى وَرّثَهَا اللّهُ تَعَالَى النّبِیّ ص فَقَالَ جَلّ وَ تَعَالَى إِنّ أَوْلَى النّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلّذِینَ اتّبَعُوهُ وَ هذَا النّبِیّ وَ الّذِینَ آمَنُوا وَ اللّهُ وَلِیّ الْمُؤْمِنِینَ فَکَانَتْ لَهُ خَاصّةً فَقَلّدَهَا ص عَلِیّاً ع بِأَمْرِ اللّهِ تَعَالَى عَلَى رَسْمِ مَا فَرَضَ اللّهُ فَصَارَتْ فِی ذُرّیّتِهِ الْأَصْفِیَاءِ الّذِینَ آتَاهُمُ اللّهُ الْعِلْمَ وَ الْإِیمَانَ بِقَوْلِهِ تَعَالَى وَ قالَ الّذِینَ أُوتُوإ؛ظظ الْعِلْمَ وَ الْإِیمانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتابِ اللّهِ إِلى یَوْمِ الْبَعْثِ فَهِیَ فِی وُلْدِ عَلِیٍّ ع خَاصّةً إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ إِذْ لَا نَبِیّ بَعْدَ مُحَمّدٍ ص فَمِنْ أَیْنَ یَخْتَارُ هَؤُلَاءِ الْجُهّالُ إِنّ الْإِمَامَةَ هِیَ مَنْزِلَةُ الْأَنْبِیَاءِ وَ إِرْثُ الْأَوْصِیَاءِ إِنّ الْإِمَامَةَ خِلَافَةُ اللّهِ وَ خِلَافَةُ الرّسُولِ ص وَ مَقَامُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ مِیرَاثُ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ع إِنّ الْإِمَامَةَ زِمَامُ الدّینِ وَ نِظَامُ الْمُسْلِمِینَ وَ صَلَاحُ الدّنْیَا وَ عِزّ الْمُؤْمِنِینَ إِنّ الْإِمَامَةَ أُسّ الْإِسْلَامِ النّامِی وَ فَرْعُهُ السّامِی بِالْإِمَامِ تَمَامُ الصّلَاةِ وَ الزّکَاةِ وَ الصّیَامِ وَ الْحَجّ وَ الْجِهَادِ وَ تَوْفِیرُ الْفَیْءِ وَ الصّدَقَاتِ وَ إِمْضَاءُ الْحُدُودِ وَ الْأَحْکَامِ وَ مَنْعُ الثّغُورِ وَ الْأَطْرَافِ الْإِمَامُ یُحِلّ حَلَالَ اللّهِ وَ یُحَرّمُ حَرَامَ اللّهِ وَ یُقِیمُ حُدُودَ اللّهِ وَ یَذُبّ عَنْ دِینِ اللّهِ وَ یَدْعُو إِلَى سَبِیلِ رَبّهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ الْحُجّةِ الْبَالِغَةِ الْإِمَامُ کَالشّمْسِ الطّالِعَةِ الْمُجَلّلَةِ بِنُورِهَا لِلْعَالَمِ وَ هِیَ فِی الْأُفُقِ بِحَیْثُ لَا تَنَالُهَا الْأَیْدِی وَ الْأَبْصَارُ الْإِمَامُ الْبَدْرُ الْمُنِیرُ وَ السّرَاجُ الزّاهِرُ وَ النّورُ السّاطِعُ وَ النّجْمُ الْهَادِی فِی غَیَاهِبِ الدّجَى وَ أَجْوَازِ الْبُلْدَانِ وَ الْقِفَارِ وَ لُجَجِ الْبِحَارِ الْإِمَامُ الْمَاءُ الْعَذْبُ عَلَى الظّمَإِ وَ الدّالّ عَلَى الْهُدَى وَ الْمُنْجِی مِنَ الرّدَى الْإِمَامُ النّارُ عَلَى الْیَفَاعِ الْحَارّ لِمَنِ اصْطَلَى بِهِ وَ الدّلِیلُ فِی الْمَهَالِکِ مَنْ فَارَقَهُ فَهَالِکٌ الْإِمَامُ السّحَابُ الْمَاطِرُ وَ الْغَیْثُ الْهَاطِلُ وَ الشّمْسُ الْمُضِیئَةُ وَ السّمَاءُ الظّلِیلَةُ وَ الْأَرْضُ الْبَسِیطَةُ وَ الْعَیْنُ الْغَزِیرَةُ وَ الْغَدِیرُ وَ الرّوْضَةُ الْإِمَامُ الْأَنِیسُ الرّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الشّفِیقُ وَ الْأَخُ الشّقِیقُ وَ الْأُمّ الْبَرّةُ بِالْوَلَدِ الصّغِیرِ وَ مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِی الدّاهِیَةِ النّآدِ الْإِمَامُ أَمِینُ اللّهِ فِی خَلْقِهِ وَ حُجّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِیفَتُهُ فِی بِلَادِهِ وَ الدّاعِی إِلَى اللّهِ وَ الذّابّ عَنْ حُرَمِ اللّهِ الْإِمَامُ الْمُطَهّرُ مِنَ الذّنُوبِ وَ الْمُبَرّأُ عَنِ الْعُیُوبِ الْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ الْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ الدّینِ وَ عِزّ الْمُسْلِمِینَ وَ غَیْظُ الْمُنَافِقِینَ وَ بَوَارُ الْکَافِرِینَ الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا یُدَانِیهِ أَحَدٌ وَ لَا یُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لَا یُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لَا لَهُ مِثْلٌ وَ لَا نَظِیرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ کُلّهِ مِنْ غَیْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لَا اکْتِسَابٍ بَلِ اخْتِصَاصٌ مِنَ الْمُفْضِلِ الْوَهّابِ فَمَنْ ذَا الّذِی یَبْلُغُ مَعْرِفَةَ الْإِمَامِ أَوْ یُمْکِنُهُ اخْتِیَارُهُ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ ضَلّتِ الْعُقُولُ وَ تَاهَتِ الْحُلُومُ وَ حَارَتِ الْأَلْبَابُ وَ خَسَأَتِ الْعُیُونُ وَ تَصَاغَرَتِ الْعُظَمَاءُ وَ تَحَیّرَتِ الْحُکَمَاءُ وَ تَقَاصَرَتِ الْحُلَمَاءُ وَ حَصِرَتِ الْخُطَبَاءُ وَ جَهِلَتِ الْأَلِبّاءُ وَ کَلّتِ الشّعَرَاءُ وَ عَجَزَتِ الْأُدَبَاءُ وَ عَیِیَتِ الْبُلَغَاءُ عَنْ وَصْفِ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِهِ أَوْ فَضِیلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ وَ أَقَرّتْ بِالْعَجْزِ وَ التّقْصِیرِ وَ کَیْفَ یُوصَفُ بِکُلّهِ أَوْ یُنْعَتُ بِکُنْهِهِ أَوْ یُفْهَمُ شَیْءٌ مِنْ أَمْرِهِ أَوْ یُوجَدُ مَنْ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یُغْنِی غِنَاهُ لَا کَیْفَ وَ أَنّى وَ هُوَ بِحَیْثُ النّجْمِ مِنْ یَدِ الْمُتَنَاوِلِینَ وَ وَصْفِ الْوَاصِفِینَ فَأَیْنَ الِاخْتِیَارُ مِنْ هَذَا وَ أَیْنَ الْعُقُولُ عَنْ هَذَا وَ أَیْنَ یُوجَدُ مِثْلُ هَذَا أَ تَظُنّونَ أَنّ ذَلِکَ یُوجَدُ فِی غَیْرِ آلِ الرّسُولِ مُحَمّدٍ ص کَذَبَتْهُمْ وَ اللّهِ أَنْفُسُهُمْ وَ مَنّتْهُمُ الْأَبَاطِیلَ فَارْتَقَوْا مُرْتَقاً صَعْباً دَحْضاً تَزِلّ عَنْهُ إِلَى الْحَضِیضِ أَقْدَامُهُمْ رَامُوا إِقَامَةَ الْإِمَامِ بِعُقُولٍ حَائِرَةٍ بَائِرَةٍ نَاقِصَةٍ وَ آرَاءٍ مُضِلّةٍ فَلَمْ یَزْدَادُوا مِنْهُ إِلّا بُعْداً قَاتَلَهُمُ اللّهُ أَنّى یُؤْفَکُونَ وَ لَقَدْ رَامُوا صَعْباً وَ قَالُوا إِفْکاً وَ ضَلّوا ضَلَالًا بَعِیداً وَ وَقَعُوا فِی الْحَیْرَةِ إِذْ تَرَکُوا الْإِمَامَ عَنْ بَصِیرَةٍ وَ زَیّنَ لَهُمُ الشّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدّهُمْ عَنِ السّبِیلِ وَ کَانُوا مُسْتَبْصِرِینَ رَغِبُوا عَنِ اخْتِیَارِ اللّهِ وَ اخْتِیَارِ رَسُولِ اللّهِ ص وَ أَهْلِ بَیْتِهِ إِلَى اخْتِیَارِهِمْ وَ الْقُرْآنُ یُنَادِیهِمْ وَ رَبّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ یَخْتارُ ما کانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ سُبْحانَ اللّهِ وَ تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ وَ قَالَ عَزّ وَ جَلّ وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ الْآیَةَ وَ قَالَ ما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ أَمْ لَکُمْ کِتابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ إِنّ لَکُمْ فِیهِ لَما تَخَیّرُونَ أَمْ لَکُمْ أَیْمانٌ عَلَیْنا بالِغَةٌ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ إِنّ لَکُمْ لَما تَحْکُمُونَ سَلْهُمْ أَیّهُمْ بِذلِکَ زَعِیمٌ أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ فَلْیَأْتُوا بِشُرَکائِهِمْ إِنْ کانُوا صادِقِینَ وَ قَالَ عَزّ وَ جَلّ أَ فَلا یَتَدَبّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها أَمْ طُبِعَ اللّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا یَفْقَهُونَ أَمْ قالُوا سَمِعْنا وَ هُمْ لا یَسْمَعُونَ إِنّ شَرّ الدّوَابّ عِنْدَ اللّهِ الصّمّ الْبُکْمُ الّذِینَ لا یَعْقِلُونَ وَ لَوْ عَلِمَ اللّهُ فِیهِمْ خَیْراً لَأَسْمَعَهُمْ وَ لَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلّوْا وَ هُمْ مُعْرِضُونَ أَمْ قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَیْنا بَلْ هُوَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ فَکَیْفَ لَهُمْ بِاخْتِیَارِ الْإِمَامِ وَ الْإِمَامُ عَالِمٌ لَا یَجْهَلُ وَ رَاعٍ لَا یَنْکُلُ مَعْدِنُ الْقُدْسِ وَ الطّهَارَةِ وَ النّسُکِ وَ الزّهَادَةِ وَ الْعِلْمِ وَ الْعِبَادَةِ مَخْصُوصٌ بِدَعْوَةِ الرّسُولِ ص وَ نَسْلِ الْمُطَهّرَةِ الْبَتُولِ لَا مَغْمَزَ فِیهِ فِی نَسَبٍ وَ لَا یُدَانِیهِ ذُو حَسَبٍ فِی الْبَیْتِ مِنْ قُرَیْشٍ وَ الذّرْوَةِ مِنْ هَاشِمٍ وَ الْعِتْرَةِ مِنَ الرّسُولِ ص وَ الرّضَا مِنَ اللّهِ عَزّ وَ جَلّ شَرَفُ الْأَشْرَافِ وَ الْفَرْعُ مِنْ عَبْدِ مَنَافٍ نَامِی الْعِلْمِ کَامِلُ الْحِلْمِ مُضْطَلِعٌ بِالْإِمَامَةِ عَالِمٌ بِالسّیَاسَةِ مَفْرُوضُ الطّاعَةِ قَائِمٌ بِأَمْرِ اللّهِ عَزّ وَ جَلّ نَاصِحٌ لِعِبَادِ اللّهِ حَافِظٌ لِدِینِ اللّهِ إِنّ الْأَنْبِیَاءَ وَ الْأَئِمّةَ ص یُوَفّقُهُمُ اللّهُ وَ یُؤْتِیهِمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِهِ وَ حِکَمِهِ مَا لَا یُؤْتِیهِ غَیْرَهُمْ فَیَکُونُ عِلْمُهُمْ فَوْقَ عِلْمِ أَهْلِ الزّمَانِ فِی قَوْلِهِ تَعَالَى أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَى الْحَقّ أَحَقّ أَنْ یُتّبَعَ أَمّنْ لا یَهِدّی إِلّا أَنْ یُهْدى فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ وَ قَوْلِهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَ قَوْلِهِ فِی طَالُوتَ إِنّ اللّهَ اصْطَفاهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللّهُ یُؤْتِی مُلْکَهُ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ وَ قَالَ لِنَبِیّهِ ص أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ عَلّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَ کانَ فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکَ عَظِیماً وَ قَالَ فِی الْأَئِمّةِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیّهِ وَ عِتْرَتِهِ وَ ذُرّیّتِهِ ص أَمْ یَحْسُدُونَ النّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدّ عَنْهُ وَ کَفى بِجَهَنّمَ سَعِیراً وَ إِنّ الْعَبْدَ إِذَا اخْتَارَهُ اللّهُ عَزّ وَ جَلّ لِأُمُورِ عِبَادِهِ شَرَحَ صَدْرَهُ لِذَلِکَ وَ أَوْدَعَ قَلْبَهُ یَنَابِیعَ الْحِکْمَةِ وَ أَلْهَمَهُ الْعِلْمَ إِلْهَاماً فَلَمْ یَعْیَ بَعْدَهُ بِجَوَابٍ وَ لَا یُحَیّرُ فِیهِ عَنِ الصّوَابِ فَهُوَ مَعْصُومٌ مُؤَیّدٌ مُوَفّقٌ مُسَدّدٌ قَدْ أَمِنَ مِنَ الْخَطَایَا وَ الزّلَلِ وَ الْعِثَارِ یَخُصّهُ اللّهُ بِذَلِکَ لِیَکُونَ حُجّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ وَ ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ فَهَلْ یَقْدِرُونَ عَلَى مِثْلِ هَذَا فَیَخْتَارُونَهُ أَوْ یَکُونُ مُخْتَارُهُمْ بِهَذِهِ الصّفَةِ فَیُقَدّمُونَهُ تَعَدّوْا وَ بَیْتِ اللّهِ الْحَقّ وَ نَبَذُوا کِتَابَ اللّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ کَأَنّهُمْ لَا یَعْلَمُونَ وَ فِی کِتَابِ اللّهِ الْهُدَى وَ الشّفَاءُ فَنَبَذُوهُ وَ اتّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ فَذَمّهُمُ اللّهُ وَ مَقّتَهُمْ وَ أَتْعَسَهُمْ فَقَالَ جَلّ وَ تَعَالَى وَ مَنْ أَضَلّ مِمّنِ اتّبَعَ هَواهُ بِغَیْرِ هُدىً مِنَ اللّهِ إِنّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمِینَ وَ قَالَ فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلّ أَعْمالَهُمْ وَ قَالَ کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّهِ وَ عِنْدَ الّذِینَ آمَنُوا کَذلِکَ یَطْبَعُ اللّهُ عَلى کُلّ قَلْبِ مُتَکَبّرٍ جَبّارٍ وَ صَلّى اللّهُ عَلَى النّبِیّ مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلّمَ تسْلِیماً کَثِیراً"
ادامه مطلب ...