ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند متعالی مبارکتان باد

ماه خدا ماه غفران و رحمت خداوندماه توبه ماه رمضان را بهمه مسلمین جهان تبریک و تهنیت عرض می نمایم ونظرمشاهدین گرامی را جهت استفاده بیشتر به سایت ارزشمند الغدیر http://www.ghadeer.org جلب می نمایم و التماس دعادارم اللهم عجل لولیک الفرج والنصر  

بسم الله الرحمن الرحیم

عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ عَلَیْهِ الْسَّلام قَالَ : إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى الْلّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ خَطَبَنَا ذَاتَ یَوْمٍ فَقَالَ : امام رضا از پدرانشان از على علیه السلام نقل مى فرماید که : روزى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم براى ما خطبه اى خواندند و فرمودند:

اَیُّها النَّاسُ : إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ اى مردم : ماه خدا با برکت و رحمت و غفران الهى به شما روى آورده است .

شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ ماهى که نزد خدا بهترین ماه هاست و روزهایش بهترین روزها و شب هایش بهترین شبها و لحظاتش بهترین لحظات .

هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُکُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُکُمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ ماهى که در آن به میهمانى خدا خوانده شده اید و در این ماه از اهل کرامت خدا قرار گرفته اید . نفس هاى شما در این ماه تسبیح است و خواب شما در آن عبادت ،اعمال شما در آن مورد قبول و دعاهایتان مستجاب

فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ پس خدا را با نیتهاى راستین و دلهاى پاک بخوانید تا توفیق روزه و تلاوت کتاب خود را به شما عنایت فرماید. پس به درستى کسى که از آمرزش در این ماه بزرگ محروم گردد از سنگدلان است .

وَ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَهُ و در این ماه به هنگام گرسنگى و تشنگى به یاد تشنگى و گرسنگى روز قیامت بیفتید.

وَ تَصَدَّقُوا عَلَى فُقَرَائِکُمْ وَ مَسَاکِینِکُمْ و به نیازمندان و مساکین صدقه دهید

وَ وَقِّرُوا کِبَارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغَارَکُمْ و پیرانتان را احترام کنید و با کوچکترها با عطوفت رفتار نمایید

وَ صِلُوا أَرْحَامَکُمْ وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ و صله رحم کنید و زبانهایتان را نگاه دارید

وَ غُضُّوا عَمَّا لَا یَحِلُّ النَّظَرُ إِلَیْهِ أَبْصَارَکُمْ وَ عَمَّا لَا یَحِلُّ الِاسْتِمَاعُ إِلَیْهِ أَسْمَاعَکُمْ و چشمهایتان را بر آنچه نگاه کردن بدان حلال نیست ببندید و گوشهایتان را از آنچه استماع آن جایز نیست باز دارید.

وَ تَحَنَّنُوا عَلَى أَیْتَامِ النَّاسِ یُتَحَنَّنْ عَلَى أَیْتَامِکُمْ و بر یتیمان رحمت آرید تا بر یتیمان شما رحمت آورند.

وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکُمْ به سوى خدا از گناهانتان توبه کنید

وَ ارْفَعُوا إِلَیْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَاتِکُمْفَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَى عِبَادِهِ یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ وَ یُعْطِیهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ و به هنگام نمازتان دستها را به دعا به سوى خدا بالا برید زیرا که بهترین ساعتى است که خداى بزرگ در آن به بندگانش به نظر رحمت مى نگرد. و جوابشان دهد هنگامیکه با او مناجات کنند و پاسخشان دهد هنگامى که او را بخوانند و عطایشان کند هنگامیکه از او درخواست کند و دعایشان را مستجاب کند

اَیُّها النَّاسُ : إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ فَفُکُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ اى مردم : آزاد شدن شما در گرو اعمالتان است پس خود را به وسیله استغفار آزاد سازید

وَ ظُهُورَکُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِکُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِکُمْ و پشت هاى شما زیر بار گناهان است پس آن را با سجده هاى طولانى سبک سازید

وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ أَقْسَمَ بِعِزَّتِهِ أَنْ لَا یُعَذِّبَ الْمُصَلِّینَ وَ السَّاجِدِینَ وَ أَنْ لَا یُرَوِّعَهُمْ بِالنَّارِ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ و بدانید که خداى بزرگ به عزتش سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نکند و در روز قیامت هراسى از آتش جهنم در دل ایشان جارى نسازد.

اَیُّها النَّاسُ : مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِی هَذَا الشَّهْرِ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عِتْقُ نَسَمَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ اى مردم : پاداش کسى که روزه دار مومنى را در این ماه افطار دهد همچون کسى است که بنده اى را آزاد ساخته و آمرزش است از گناهان گذشته او.

قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ : فَلَیْسَ کُلُّنَا یَقْدِرُ عَلَى ذَلِکَ فَقَالَ ص : اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ گفته شد اى رسول خدا : همه ما را توان آزاد سازى بنده نیست پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: از آتش جهنم دورى کنید اگر چه به خوراندن یک خرما، از آتش جهنم دورى کنید اگر چه به نوشاندن جرعه اى آب .

اَیُّها النَّاسُ : مَنْ حَسَّنَ مِنْکُمْ فِی هَذَا الشَّهْرِ خُلُقَهُ کَانَ لَهُ جَوَازاً عَلَى الصِّرَاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ اى مردم : کسى که در این ماه اخلاقش را نیکو سازد جواز عبور از پل صراط را دریافت کرده روزى که قدمها بر صراط لرزان است

وَ مَنْ خَفَّفَ فِی هَذَا الشَّهْرِعَمَّا مَلَکَتْ یَمِینُهُ خَفَّفَ اللَّهُ عَلَیْهِ حِسَابَهُ و کسى که بر زیردستان خود در این ماه آسان گیرد خداى بزرگ در آن دنیا و حسابش بر او آسان گیرد

وَ مَنْ کَفَّ فِیهِ شَرَّهُ کَفَّ اللَّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ و کسى که جلوى بدى هاى خود را در این ماه بگیرد خداى بزرگ در آن دنیا غضبش را بر او روا ندارد

وَ مَنْ أَکْرَمَ فِیهِ یَتِیماً أَکْرَمَهُ اللَّهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ و کسى که در این ماه یتیمى را اکرام کند خداى بزرگ در آن دنیا او را اکرام نماید

وَ مَنْ وَصَلَ فِیهِ رَحِمَهُ وَصَلَهُ اللَّهُ بِرَحْمَتِهِ یَوْمَ یَلْقَاهُ و کسى که در این ماه صله رحم نماید خداى بزرگ در آن دنیا به دیدارش آید

وَ مَنْ قَطَعَ فِیهِ رَحِمَهُ قَطَعَ اللَّهُ عَنْهُ رَحْمَتَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ و کسى که در این ماه قطع رحم نماید خداى بزرگ در آن دنیا رحمتش را از او قطع نماید

وَ مَنْ تَطَوَّعَ فِیهِ بِصَلَاةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ وَ مَنْ أَدَّى فِیهِ فَرْضاً کَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَدَّى سَبْعِینَ فَرِیضَةً فِیمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ و کسى که در این ماه نماز مستحبى خواند خداى بزرگ برائت از آتش جهنم برایش صادر کند و کسى که در این ماه واجبى را انجام دهد صوابش هفتاد برابر انجام آن در دیگر ماه هاست .

وَ مَنْ أَکْثَرَ فِیهِ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَیَّ ثَقَّلَ اللَّهُ مِیزَانَهُ یَوْمَ تَخِفُّ الْمَوَازِینُ و کسى که در این ماه صلواتش را بر من زیاد کند خداى بزرگ ترازوى عملش را در قیامت سنگین نماید روزى که ترازوى اعمال در آن سبک خواهد بود

وَ مَنْ تَلَا فِیهِ آیَةً مِنَ الْقُرْآنِ کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ و کسى که آیه اى از قرآن در این ماه تلاوت نماید مانند کسى است که تمام قرآن را در دیگر ماهها تلاوت کرده است .

اَیُّها النَّاسُ : إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُغَلِّقَهَا عَنْکُمْ اى مردم : درهاى بهشت در این ماه باز است پس از پررورگارتان بخواهید که آنها را بر شما نبندد

وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ مُغَلَّقَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُفَتِّحَهَا عَلَیْکُمْ و درهاى آتش در این ماه بسته است پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نگشاید

وَ الشَّیَاطِینَ مَغْلُولَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُسَلِّطَهَا عَلَیْکُمْ و شیطانها در زنجیرند پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما مسلط نکند.

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ الْسَّلام : فَقُمْتُ فَقُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: در اینجا من به پا خواسته عرض کردم اى رسول خدا : بهترین اعمال در این ماه کدام است ؟

فَقَال : َ یَا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ پس فرمود: اى اباالحسن بهترین اعمال در این ماه چشم پوشى از محارم خداست .

وسائل الشیعة ج : 10 ص : 314

http://www.ghadeer.org/index.html

تکلیف شیعیان منتظر

مبارکتان باد نیمه شعبان فجر امید مستضعفان زاد روز موعود جهانی حضرت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

تکلیف شیعیان منتظر از نگاه حضرت آیةاللّه العظمی خامنه‏اى رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران

رهبر انقلاب، اعتقاد به مهدویت را منشأ تحوّل و زنده شدن امید در دل‏ها مى‏دانند و هشدار مى‏دهند که دشمن در تلاش است تا این موتور حرکت را به داروى مخدر و خواب آورى تبدیل کند. مى‏گویند: خُب آقا مى‏آید همه کارها را درست مى‏کند! این خراب کردن عقیده است، پس امروز تکلیف ما چیست؟

باید زمینه را آماده کنى، تا آن بزرگوار بتواند بیاید و در آن زمینه آماده اقدام بکند، از صفر که نمى‏شود شروع کرد! جامعه‏اى مى‏تواند پذیراى مهدى موعود (ارواحنا فداه) باشد که در او آمادگى و قابلیت باشد و الّا مثل انبیا و اولیاى طول تاریخ مى‏شود. چه علتى داشت که بسیارى از انبیاى بزرگ اولو العزم آمدند و نتوانستند دنیا را از بدى‏ها پاک و پیراسته کنند؟ چون زمینه‏ها آماده نبود... اگر امام زمان(عج) در یک دنیاى بدون آمادگى تشریف بیاورند، همان خواهد شد! باید آمادگى باشد، این آمادگى چگونه است؟ این همانى است که شما نمونه‏هایى از آن را در جامعه خودتان مشاهده مى‏کنید. امروز در ایران اسلامى چیزهایى از درخشندگى‏هاى معنوى وجود دارد که در هیچ جاى دنیا نیست. امروز در کجاى دنیا جوان‏هایى پیدا مى‏شوند که روى شهوات نفس و روى مادى گرى پا بگذارند و سراغ معنویات بروند. شاید بشود گفت که مجموعه زنان کشور ما از همه جاى دنیا بهترند. وقت کار که مى‏رسد، کار سیاسى، کار فرهنگى و کار تشکیلاتى جلو هستند، وقت جهاد که مى‏رسد فرزندانشان را با دست خودشان به جبهه مى‏فرستند. وقت خانه‏دارى و تربیت اولاد که مى‏رسد که بانوهاى خانه دارند، همه اینها در دنیا کم یاب است. اینها خیلى ارزش است. اینها تربیت اسلام است. اینها همه امید بخش است. پس مى‏شود زمینه‏ها را فراهم آورد.)) سخنرانى رهبر انقلاب، نیمه شعبان 1418 ق. (1376 ش).((نقل از     http://www.balagh.net کتاب انتظار موعود  )) اللهم عجل لولیک الفرج والنصر

نیمه شعبان فجر امید مستضعفان زاد روز منجی عالم بشریت مبارک باد

Z    اَللـّهُمَّ عَجـِّلْ لـِوَلـِیّکَ الـْفـَرَجَ وَ النـَّصْرَ  Z خجسته میلاد مسعود ستاره تابناک آسمان ولایت و امامت ، وارث غدیر، حضرت حجت بن الحسن عسکرى مهدى موعود (عج) ارواحنا له الفداء ، بر جهان و جهانیان تبریک و تهنیت باد برترین اعمال امت من انتظار فرج است . پیامبر اکرم  (صلى الله علیه و آله) چون سختى ها به آخرین درجه شدت برسد فرج نزدیک است و در آن هنگام که حلقه هاى بلا  تنگ شود نوبت راحتى و آسایش فرا مى رسد.  امیر المؤمنین حضرت على ( علیه السلام ) هرکس امام زمانش شفاعتش را بکند، من نیز شفاعت او را خواهم کرد. امام جعفر صادق (علیه السلام) Z خوشا آن سر که سوداى تو دارد ملک غیرت برد , افلاک حسرت دلم در سر تمناى وصالت فرود آید بجز وصل تو هیهات دلم کى بازماند , چون به پرواز چو مرغى مى تپم بر حاصل هجر دل و جان را کنم ماواى آن کو نهم در پاى آن شوریده سر , کو فدایت چون کنم , بپذیر جانا چگونه تن زند از گفتگویت خوشا آن دل که غوغاى تو دارد جنونى را که شیداى تو دارد سرم در دل تماشاى تو دارد سر شوریده سوداى تو دارد هواى قاف عنقاى تو دارد که جانم عشق دریاى تو دارد دل و جان بهرماواى تو دارد سر شوریده در پاى تو دارد چرا کین سرتمناى تو دارد چو در سر فیض هیهاى تو دارد محسن فیض کاشانى چگونه سرو روان گویمت که عین روانى کدام سرو که گویم براستى بتو ماند تو آن نى که توانى که خستگان بلا را چه جرم رفت که رفتى و در غمم بنشاندى برون نمی‌روى از دل که حال دیده ببینى ز هر که دل برباید تو دل رباتر ازوئى نهاده‌ام سر خدمت بر آستان ارادت اگر امان ندهد عمر و بخت باز نگردد نه محض جوهر روحى که روح جوهر جانى که باغ سرو روانى و سرو باغ روانى بکام دل برسانى و جان بلب نرسانى چه خیزد ار بنشینى و آتشم بنشانى نمی‌کشى مگر از درد و حسرتم برهانى ز هر چه جان بفزاید تو جان فزاتر از آنى گرم بلطف بخوانى و گر بقهر برانى کجا بصبر میسر شود حصول امانى خواجوى کرمانى تازه هاى پایگاه الشیعه: اهل بیت (ع) / سیره: زندگینامه امام موسى کاظم (ع) اهل بیت (ع) / سیره: زندگینامه امام مهدى (عج) کتابسرا / مقالات: مقالات جدید در مورد بعثت و مهدویت خاورشناسى / رویدادها: 12 عنوان جدید مرکز جهانى اطلاع رسانى آل البیت (علیهم السلام) گروه فارسى پایگاه الشیعه

زاد روز سرور و سالار آزادگان حضرت امام حسین ع و حضرت .....مبارک

حسین(ع) مرگ را «پل عبور» به آخرت مى‏دانست و «بقا» را در «فنا» مى‏جست و «پیروزى» را در «شکست»! «زندگى» را در «مرگ» مى‏دید و «ماندن» را در «رفتن» و «حضور» را در «غیبت» مى‏شناخت و «شهادت» را حضور جاودانه در تاریخ مى‏دانست و مرگ را براى فرزندان آدم، همچون گلوبندى زیبا برسینه دخترى جوان، شایسته مى‏دید.
حسین(ع) شناگر دریاى خون بود و رهپوى وادى عشق. و در قربانگاه خود، در آخرین لحظات نیز، سرود توحید و رضا خواند.
حسین(ع)، کربلایى نیست، جهانى است.
حسین(ع)، هم «راه» است و هم «راهنما». هم کاروان است و هم قافله سالار.
حسین(ع)، کشتى نجات و مشعل هدایت است.
هنوز هم بشریّت، تشنه درسهاى «مکتب عاشورا»ست، مکتبى که الفباى آن، فداکارى، جانبازى، خلوص و خدامحورى است.
حسین(ع)، چشمه‏اى از حقیقت و حرّیت است که تا ابد کام تشنگان آزادى را سیراب مى‏سازد.
فرهنگ عاشورایى و منطق حسینى، «نفى خود» براى «اثبات خدا»ست.

میلاد حضرت امام حسین علیه السلام ، روز پاسدار،وزادروز حضرت امام سجاد علیه السلام و قهرمان بزرگ و مدافع ولایت و امامت حضرت ابالفضل العباس علیه السلام را به پیشگاه حضرت امام عصر عجل الله تعالی فرجه و همه پاسداران و نگاهبان همیشه بیدار حماسه غدیر و عاشورا و انتظار و جهان بشریت منتظر عدالت جهانی و پاسداران جان برکف انقلاب اسلامی ایران که

: پاسداران» فرزندان راستین این امّت و جوشیده از متن انقلاب‏اند.صادق‏ترین چهره‏هاى «حزب اللّه»اند.پاسدار، اهل نماز و راز و نیاز است.زندگیش ساده، بر خوردش متواضعانه و اخلاقش اسلامى است.پاسدار، ایثارگرى است بى‏توقع، و رزمنده‏اى است بى‏چشمداشت.پاسدارى یک شغل نیست، یک تعهد است، و پاسدار، یک شاغل نیست، یک عاشق است. یک حقوق بگیر نیست، یک «حق» بگیر است. پاسدار، در غم و شادى شریک مردم است. در بیرون از خانه، پناه و یار مردم است، و در خانه، معلم زن و فرزند.پاسداران، قصّه‏گوى سالهاى حماسه و ایثارند.شاهدانِ صحنه‏هاى زیباى خدا باورى و عشق، که با جوهرى از خون ، با قلمى از گلوله و بر صفحه‏اى از دشت و بیابان جبهه‏هاى نبرد، سروده و نگاشته شده است.پاسداران، حنظله‏هاى عصر امام خمینى(ره) بودند، که «از حجله عروسى تا بستر شهادت» را، با بال شهادت‏طلبى طى مى‏کردند و در سالهاى جنگ، «بقا» را در «فنا» جستجو مى‏کردند، «ماندن» را در «رفتن»، «بودن» را در «نبودن» و... جاودانگى را در »شهادت«  .(جواد محدثی ،  قطعات )

تبریک عرض می نمایم .اللهم عجل لولیک الفرج والنصر

یو الله بعثت پیامبر رحمت مبارک باد

اقرأ باسمِ رَبّکَ الذى خَلَقَ ... خدایت زمانى تو را فرمان خواندن داد که سیاهى جهالت و یاس بر آسمان قلب انسانیت سایه افکنده بود. عید سعید مبعث پیامبر رحمت و عطوفت (صلی الله علیه و آله ) مبارک باد

در ستایش حضرت رسول (صلی اللع علیه و آله )

سعدى شیرازى‏

ماه فرو ماند از جمال محمد (ص)

سرو نباشد به اعتدال محمد (ص)

قدر فلک را کمال و منزلتى نیست

در نظر قدر با کمال محمد (ص)

وعده دیدار هر کسى به قیامت

لیله اسرى شب و صال محمد (ص)

آدم و نوح و خلیل و موسى و عیسى

آمده مجموع در ظلال محمد (ص)

عرصه گیتى مجال همت او نیست

روز قیامت نگر مجال محمد (ص)

و آن همه پیرایه بسته جنت فردوس‏

بوکه قبولش کند بلال محمد (ص)

همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد

تا بدهد بوسه بر نعال محمد (ص)

شمس و قمر در زمین حشر نتابد

نور نتابد مگر جمال محمد (ص)

شاید اگر آفتاب و ماه نتابد

پیش دو ابروى چون هلال محمد (ص)

چشم مرا تا به خواب دید جمالش

خواب نمى‏گیرد از خیال محمد (ص)

سعدى اگر عاشقى کنى و جوانى

عشق محمد (ص) بس است و آل محمد (ص)

میلاد نور در خانه خدا (کعبه)

میلاد مولى الموحدین امام المتقین حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام) را به محضر مبارک حضرت ولى عصر (عجل الله فرجه) و عاشقان اهل بیت (علیهم السلام) تبریک و تهنیت عرض مى نماییم

مناسبتهاى ماه رجب

زندگى نامه حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام)

سیره حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام)

مقالات ویژه حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام)

پخش زنده از حرم نجف اشرف

تصاویر حرم نجف اشرف

شعر - 1

شعر - 2

زیارت امین الله (wma)

مولودى - 1 (wma)

مولودى - 2 (wma)

مولودى - 3 (wma)

مولودى - 4 (wma)

مرکز جهانى اطلاع رسانى آل البیت (ع)
پایگاه الشیعه / فارسى

خلافت على بن ابیطالب در قرآن و روایات

براى اثبات خلافت على بن ابیطالب به آیاتى از قرآن استدلال شده و از جمله آنها این آیه است: انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم راکعون یعنى:«ولى امر و صاحب اختیار شما فقط خدا و رسولش و مؤمنان هستند که نماز مى‏خوانند و در حال رکوع صدقه و زکات مى‏دهند»، (سوره مائده،آیه 55)

مفسرین سنى و شیعى اتفاق دارند که آیه مذکور در شان على بن ابیطالب نازل شده است و روایات کثیرى از عامه و خاصه نیز بر آن دلالت دارد.

ابوذر غفارى مى‏گوید:روزى نماز ظهر را با پیغمبر خواندیم سائلى از مردم تقاضاى کمک نمود ولى کسى به او چیزى نداد،سائل دستش را به جانب آسمان بلند کرده گفت:خدایا!شاهد باش در مسجد پیغمبر کسى به من چیزى نداد.على بن ابیطالب در حال رکوع بود با انگشتش به سائل اشاره کرد،او انگشتر را از دست آن حضرت گرفت و رفت.

پیغمبر اکرم که جریان را مشاهده مى‏فرمود سرش را به جانب آسمان بلند کرده عرضه داشت: خدایا!برادرم موسى به تو گفت:خدایا!شرح صدرى به من عطا کن و کارهایم را آسان گردان و زبان گویایى به من بده تا سخنانم را بفهمند و برادرم هارون را وزیر و کمک من قرار بده،پس وحى نازل شد که ما بازوى تو را به واسطه برادرت محکم مى‏گردانیم و نفوذ و تسلطى به شما عطا خواهیم نمود.خدایا!من هم پیغمبر تو هستم،صدرى برایم عطا کن و کارهایم را آسان گردان و على را وزیر و پشتیبانم قرار بده‏».

ابوذر مى‏گوید:هنوز سخن پیغمبر تمام نشده بود که آیه نازل گشت (ذخائر العقبى،تالیف طبرى، ط قاهره،سال 1356،ص 16) حدیث مذکور با اندکى اختلاف در در المنثور،ج 2،ص 293 نیز نقل شده.بحرانى در کتاب غایة المرام،ص 103،24 حدیث از کتب عامه و 19 حدیث از کتب خاصه در شان نزول آیه نقل کرده است.از جمله آیات این آیه است: الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم و اخشون الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا .

یعنى:«کفار امروز از برچیده شدن دستگاه اسلام نامید شدند پس دیگر از آنان نهراسید ولى از من بترسید.و امروز دین شما را کامل و نعمت‏خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را براى شما برگزیدم‏»، (سوره مائده،آیه 3)

ظاهر آیه این است که:قبل از نزول آیه کفار امیدوار بودند که روزى خواهد آمد که دستگاه اسلام بر چیده شود،ولى خداوند متعال به واسطه انجام کارى آنان را براى همیشه از نابودى اسلام مایوس گردانیده و همان کار سبب کمال و استحکام اساس‏دین بوده است و لابد از امور جزئى مانند جعل حکمى از احکام نبوده بلکه موضوع قابل توجه و مهمى بوده که بقاى اسلام مربوط به آن بوده است.

ظاهرا این آیه با آیه‏اى که در اواخر این سوره نازل گشته بى ربط نباشد: یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس .

یعنى:«اى پیغمبر!موضوعى را که به تو دستور دادیم به مردم ابلاغ کن که اگر ابلاغ نکنى سالت‏خدا را انجام نداده‏اى.و خدا تو را از هر گونه خطرى که متوجه تو باشد در امان خواهد داشت‏»، (سوره مائده،آیه 72)

این آیه دلالت مى‏کند که:خدا موضوع قابل توجه و بسیار مهمى را که اگر انجام نگیرد اساس اسلام و رسالت در خطر واقع مى‏شود به پیغمبر دستور داده ولى از بس با اهمیت‏بوده پیغمبر از مخالفت و کارشکنى مردم مى‏ترسیده و به انتظار موقعیت مناسب آن را به تاخیر مى‏انداخته است،تا اینکه از جانب خدا امر مؤکد و فورى صادر شده که باید در انجام این دستور تعلل نورزى و از هیچ کس نهراسى.این موضوع هم لابد از قبیل احکام نبوده،زیرا تبلیغ یک یا چند قانون نه آن اهمیت را دارد که از عدم تبلیغش اساس اسلام واژگون گردد و نه پیغمبر اسلام از بیان قوانین ترسى داشته است.

این قرائن و شواهد،مؤید اخبارى هستند که دلالت دارند که آیه‏هاى مذکور در غدیر خم درباره ولایت على بن ابیطالب نازل گشته است.و بسیارى از مفسرین شیعه و سنى نیز آن را تایید نموده‏اند.

ابو سعید خدرى مى‏گوید:پیغمبر در غدیر خم مردم را به سوى على دعوت نموده بازوهاى او را گرفته به طورى بلند کرد که سفیدى زیر بغل رسول خدا نمایان شد،سپس آیه نازل شد: الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا پس پیغمبر فرمود:«الله اکبر، از کامل شدن دین و تمامى نعمت و رضایت‏خدا و ولایت على بعد از من‏».

سپس فرمود:«هر کس من صاحب اختیار و متصدى امور او هستم،على صاحب‏اختیارش مى‏باشد. خدایا!با دوست على دوست‏باش و با دشمنش دشمنى کن.هر کس او را یارى نمود،تو یاریش کن و هر کس او را رها کرد تو نیز او را رها کن‏».

بحرانى در کتاب غایة المرام،ص 336،6 حدیث از طرق عامه و 15 حدیث از طرق خاصه در شان نزول آیه نقل کرده است.

خلاصه سخن:دشمنان اسلام که در راه نابودى آن از هیچ کارى خوددارى نمى‏نمودند و از همه جا مایوس گشتند فقط به یک جهت امیدوار بودند،آنها فکر مى‏کردند که چون حافظ و نگهبان اسلام پیغمبر است وقتى از دنیا رفت،اسلام بى‏قیم و سرپرست مى‏گردد و نابودى برایش حتمى خواهد بود.ولى در غدیر خم،اندیشه آنان باطل گشت و پیغمبر على را به عنوان سرپرست و متصدى اسلام به مردم معرفى نمود و پس از على هم این وظیفه سنگین و ضرورى به عهده دودمان پیغمبر که از نسل على به وجود مى‏آیند خواهد بود. (براى توضیح بیشتر رجوع شود به تفسیر المیزان،تالیف استاد علامه طباطبائى،ج 5،ص 177-214 و ج 6،ص 50-64)

«حدیث غدیر»:پیغمبر اسلام بعد از مراجعت از حجة الوداع در غدیر خم توقف نموده مسلمین را گرد آورده پس از اداى خطبه‏اى على را به ولایت و پیشوائى مسلمین منصوب کرد.

براء مى‏گوید:در سفر حجة الوداع خدمت رسول خدا بودم،وقتى به غدیر خم رسیدیم دستور داد آن مکان را پاکیزه نمودند سپس دست على را گرفته طرف راست‏خودش قرار داد و فرمود آیا من اختیار دار شما نیستم؟پاسخ دادند:اختیار ما به دست‏شما است.پس فرمود:«هر کس من مولا و صاحب اختیار او هستم،على مولاى او خواهد بود،خدایا!با دوست على دوستى و با دشمنش دشمنى کن‏».

پس عمر بن خطاب به على گفت:این مقام گوارایت‏باد که تو مولاى من و تمام مؤمنین شدى (البدایة و النهایه،ج 5،ص 208 و ج 7،ص 346.ذخائر العقبى،تالیف طبرى،ط قاهره،سال 1356، ص 67.فصول المهمه،تالیف ابن صباغ،ج 2،ص 23.خصائص،تالیف نسائى،ط نجف،سال 1369 هجرى ص 31.بحرانى در کتاب‏غایة المرام،ص 79 مانند این حدیث را به 89 طریق از عامه و 43 طریق از خاصه نقل کرده است)

«حدیث‏سفینه‏»:ابن عباس مى‏گوید پیغمبر فرمود:«مثل اهل بیت من مثل کشتى نوح است که هر کس در آن سوار شد نجات یافت و هر کس تخلف نمود غرق گشت‏»، (ذخائر العقبى،ص 20. الصواعق المحرقه،تالیف ابن حجر،ط قاهره،ص 150 و 84.تاریخ الخلفاء تالیف جلال الدین سیوطى،ص 307.کتاب نور الابصار،تالیف شبلنجى،ط مصر،ص 114.بحرانى در غایة المرام،ص 237 حدیث مذکور را به یازده طریق از عامه و هفت طریق از خاصه نقل کرده است)

«حدیث ثقلین‏»:زید بن ارقم از پیغمبر نقل کرده که فرمود:«گویا خدا مرا به سوى خویش دعوت نموده باید اجابت کنم ولى دو چیز بزرگ و وزین را در بین شما مى‏گذارم:کتاب خدا و اهل بیتم، مواظب باشید که چگونه با آنها رفتار مى‏کنید،آن دو امر هرگز از هم جدا نخواهند شد تا اینکه بر کوثر بر من وارد شوند»، (البدایة و النهایه،ج 5،ص 209.ذخائر العقبى،ص 16.فصول المهمه،ص 22 خصائص،ص 30 الصواعق المحرقه،ص 147.در غایة المرام،39 حدیث از عامه و 82 حدیث از خاصه نقل شده است)

حدیث ثقلین از احادیث مسلم و قطعى است که به سندهاى بسیار و عبارات مختلفى روایت‏شده و سنى و شیعه به صحتش اعتراف و اتفاق دارند.از این حدیث و امثالش چند مطلب مهم استفاده مى‏شود:

1-چنانچه قرآن تا قیامت در بین مردم باقى مى‏ماند،عترت پیغمبر نیز تا قیامت‏باقى خواهند ماند،یعنى هیچ زمانى از وجود امام و رهبر حقیقى خالى نمى‏گردد.

2-پیغمبر اسلام به وسیله این دو امانت‏بزرگ،تمام احتیاجات علمى و دینى مسلمین را تامین نموده و اهل بیتش را به عنوان مرجع علم و دانش به مسلمین معرفى کرده اقوال و اعمالشان را معتبر دانسته است.

3-قرآن و اهل بیت نباید از هم جدا شوند و هیچ مسلمانى حق ندارد از علوم اهل بیت اعراض کند و خودش را از تحت ارشاد و هدایت آنان بیرون نماید.

-4-مردم اگر از اهل بیت اطاعت کنند و به اقوال آنان تمسک جویند، گمراه نمى‏شوند و همیشه حق در نزد آنهاست.

5-جمیع علوم لازم و احتیاجات دینى مردم در نزد اهل بیت موجود است و هر کس از آنها پیروى نماید در ضلالت واقع نمى‏شود و به سعادت حقیقى نایل مى‏گردد،یعنى اهل بیت از خطا و اشتباه معصومند.و به واسطه همین قرینه معلوم مى‏شود که مراد از اهل بیت و عترت تمام خویشان و اولاد پیغمبر نیست‏بلکه افراد معینى مى‏باشند که از جهت علوم دین،کامل باشند و خطا و عصیان در ساحت وجودشان راه نداشته باشد تا صلاحیت رهبرى داشته باشند و آنها عبارتند از على بن ابیطالب و یازده فرزندش که یکى پس از دیگرى به امامت منصوب شدند.چنانچه در روایات نیز به همین معنا تفسیر شده است.از باب نمونه:ابن عباس مى‏گوید به پیغمبر اکرم گفتم خویشان تو که دوست داشتن آنها واجب است کیانند؟فرمود:«على و فاطمه و حسن و حسین‏»، (ینابیع الموده،ص 311) جابر مى‏گوید پیغمبر فرمود:«خدا ذریه هر پیغمبرى را در صلب خودش قرار داد ولى ذریه مرا در صلب على قرار داد»، (ینابیع الموده،ص 318) .

«حدیث‏حق‏»:ام سلمه مى‏گوید از رسول خدا شنیدم که مى‏فرمود:«على با حق و قرآن مى‏باشد و حق و قرآن نیز با على خواهند بود و از هم جدا نمى‏شوند تا اینکه بر کوثر بر من وارد شوند»، (در غایة المرام،ص 539 این مضمون با چهارده حدیث از عامه و ده حدیث از خاصه نقل شده است)

«حدیث منزلت‏»:سعد بن وقاص مى‏گوید رسول خدا به على فرمود:«آیا راضى نیستى که تو نسبت‏به من مانند هارون نسبت‏به موسى باشى جز اینکه بعد از من پیغمبرى نخواهد بود؟»، (البدایة و النهایه،ج 7،ص 9 33.ذخائر العقبى،ص 63.

فصول المهمه،ص 21.کفایة الطالب،تالیف گنجى شافعى،ص 148-154 .خصائص،ص 19- 25.صواعق،ص 177.در غایة المرام،ص 109،صد حدیث از عامه و هفتاد حدیث از خاصه نقل است)

«حدیث دعوت عشیره‏»:پیغمبر (ص) خویشانش را براى صرف غذا دعوت نمود پس از تناول غذا به آنان فرمود:«من کسى را سراغ ندارم که بهتر از آنچه را که من براى شما آورده‏ام براى قومش آورده باشد.خدا به من دستور داده که شما را به سویش دعوت کنم پس کیست که در این امر با من کمک کند و برادر و وصى و خلیفه من در بین شما گردد؟»

تمام مردم سکوت کردند ولى على در عین حال که از همه کوچکتر بود عرضه‏داشت:من وزیر و یار شما مى‏شوم.پس پیغمبر دست‏بر گردن او نهاده فرمود:این برادر و وصى و خلیفه من است،باید از او اطاعت کنید. پس آن جماعت از جاحرکت نموده مى‏خندیدند و به ابو طالب مى‏گفتند :محمد به تو دستور داد که از پسرت اطاعت کنى (تاریخ ابى الفداء،ج 1، ص 116)

و از اینگونه احادیث زیاد است از جمله حذیفه مى‏گوید رسول خدا فرمود: « اگر على را خلیفه و جانشین من قرار بدهید-و گمان نمى‏کنم چنین کارى را انجام بدهید-او را راهنمایى با بصیرت خواهید یافت که شما را به راه راست وادار مى‏کند»، (حلیلة الاولیاء،تالیف ابو نعیم،ج 1،ص 64. کفایة الطالب،ط نجف،سال 1356،ص 67)

ابن مردویه مى‏گوید پیغمبر فرمود:«هر کس دوست دارد حیات و مرگش مانندمن باشد و ساکن بهشت گردد،بعد از من دوست دار على باشد و به اهل بیت من اقتدا کند،زیرا آنها عترت من و از گل من آفریده شده‏اند و علم و فهم من‏نصیب آنان گشته پس بدا به حال کسانى که فضل آنها را تکذیب نمایند،شفاعتم هرگز شامل حالشان نخواهد شد»، (منتخب کنز العمال که در حاشیه مسند احمد به چاپ رسیده،ج 5،ص 94)

شیعه در اسلام صفحه 180

تالیف: علامه سید محمد حسین طباطبایى

(کپی شده از : کتابخانه سایت مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت )