خجسته میلاد موعود ادیان الهی حضرت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه مبارباد

خجسته میلاد موعود ادیان الهی حضرت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه مبارباد 

آیا وضوی شهادت گرفته اید شما نگاهبانان حماسه انتظار ؟

 ..و اینک به ارمغان ، در این مسیر ، هرچه گل داغ هرسنبل سپیده امید هرجا که دیده ام ، با داس هر کلام (بهر تو چیده ام 

( موسوی گرما رودی : من شعر شیعی ام)

 : و تو ای مظلوم تاریخ ، ای پیشوای محرومان ، ای حامی زحمتکشان ، ای انقلابگر پیروز . ای سرو افراخته در دشتهای خاموش ، ای قامت رعنای عدالت ، ای داد رس مظلومان ، ای فجر امید ، ای فریاد آزادی . فردا که دستهامان می رود تا پنجره های شرق را بگشاید ، امیدهامان اینست که این بار آفتابی دیگر بتابد ، آفتابی که بر ملک تو می تابد ... ای آفتاب ظهور ، ظهور پیروز، پیروزی عدالت ، عدالت و امید امید مستضعفان ، مستضعفان پیروز . امشب که می خوابیم : شاید آخرین شب هجران باشد ، هجران مشتاقان ، مشتاقان محروم ، محرومان تاریخ ، تاریخ امپراطوران نه ، تاریخ محرومان . برای فرزندانمان حماسه خواهیم سرود ، به آنها خواهیم گفت ما باغبانان که عمری چشم بر راه گذاشته ایم ، تا تو بیائی و با مژگان دیدگانمان فرش راهت را جارو کنیم ، نشستیم و تو نیامدی . به آنها خواهیم گفت که لاله های انتظار را در قلب هایشان هر روز آبیاری کنند مبادا این گلها از طراوت بیفتد . به انها خواهیم گفت ، وقتی امامتان آمد ، این لاله ها را چیده با روبانی سرخ که نشانه اعتراضتان بر هرچه ستم و ستمگران بوده بپیچید و به حضورش ببرید . بگوئید : این بود که در خانه داشتیم متاعی است اندک .... بدانید او می پذیرد ، آخر او خیلی رئوف است ، او لاله های شما را می پذیرد ، مگر برایتان نگفتم فرزندانم که او وارث کریمان تاریخ است و امام قلب تاریخ است . راستی فرزندانم یادتان نرود که به امامتان بگوئید ، پدرانمان در فراغت خیلی افسرده شدند ، عاقبت پروانه صفت پرو بالشان را بدست شعله های شمع دادند و در هجران تو سوختند . نه اینکه از پای نشستند ، نه ، حرکت فلسفه تشیع است ، شیعه یعنی پپرو امامان معصوم ، امامانی که همه خونشان را در راه عقیده شان دادند یعنی شهید شدند . سلام ما را به او برسانید . یکبار در چشمان پرفروغش خیره شوید و بجای `پررتان بگوئید : السلام علیک یا بقیه الله سلام ما را به او برسانید . یکبار در چشمان پرفروغش خیره شوید و بجای پدرتان بگوئید : السلام علیک یا بقیه الله .

و اگر شما فرزندان ، نیز به پایان زندگی رسیدید و او نیامد بفرزندانتان بگوئید که آنهاهم لاله های انتظاررا در قلبهایشان آبیاری کنند و ... همین ها که گفتیم به آنها هم بگوئید و به آنها بگوئید که به فرزندانشان .....

اما نه ، خدایا چه میگویم ، نه آنقدر دیر ، نه ... شاید که فردا ندایت را سردهی : جاء الحق ...

وه که چه طنین پیروزمندانه ای دارد ، گوئی که اکنون می شنوم  ای امام ...

اگر ما مظلومان طعم مظلومیت را چشیدیم ، خوب می فهمیم که تو از همه مظلوم تری زیرا که با نگاه پرنوذت که به شعاع همه جهان است ، هر جا را می بینی و از هر ظلمی آگاهی ، ظلم ها را که دیدی ، دریای قلب رؤفت طوفانی می شود .اما سخنی نمی توانی گفت ، غیر از آنکه نظاره گر باشی ، آخر هنوز اجازه ظهورت نیامده است ...

اینست که تو را خطاب کردم ای مظلوم تاریخ .

ای صاحب دعوت محمدی (ص) ای وارث صو لت حیدری ، ای وارث حلم حسنی ای وارث شجاعت حسینی ، ای وارث عبادت سجادی …. ای وارث هیبت عسکری

بما گفته اند که ، جمعه ها که سر می رسد ، دامن پرده کعبه را چنگ می زنی و ظهورت را میطلبی : (( خدایا اجازتم ده )) ....خدایا اجازه اش فرما ، آخر جهان در تب و تاب است ، همه جا می جوشد ، همه می خروشند ...

هر صبح در زیارت وارث ، بر وارث انبیا و اولیا ، حسین علیه السلام درود می فرستیم و مصیبت شهادت او را بر تو فرزندش تسلیت می گوئیم یادمان نمی رود که بگوئیم درود بر تو ای وارث حسین ...

یادمان نمی رود که بگوئیم درود بر تو ای وارث حسین ...

و نیز همان وقت که دست هامان را آماده می کنیم تا با تو ((عهد )) بندیم ، تجدید بیعت کنیم ، می گوئیم : ای مهدی ، ای امام ، امروز و هر روز ، آماده ، جان بر کف ، با عهدی تازه با گره ای محکم ، نه گسستنی که استوار ...

اگر مرگ  بین ما فاصله اندازد از خدا بخواه که در قیام ÷پرشکوهت ما را از قبرهایمان بیرون آورد و حال آنکه شمشیرهامان آخته ، نیزه هامان افراشته ، کفن هامان بر تن ، برزبانمان لبیک .

نیز میگوئیم : خداوندا با ظهورش ÷یپیامبرت را خشنود کن ، در ظهورش تعجیل نما ،  ما آن را دور نمی بینیم اگر دشمن دور می پندارد ، نزدیک است ، قیام نزدیک است .

این حماسه نگاهبانان است ، بر برج نگاهبانی خویش ، به شعاع عمرشان به محدوده دیدبانی شان ، یعنی که در طول غیبت پیوسته  پاسدار ، پیوسته بیدار ، همیشه هشیار .

مبارزانی سخت پرکوش ، با تقوا تسخیر نا پذیر .

در سنگر مرجعیت ، در مقام تحقیق ، با شمشیر قلم ،با خنجر زبان ، با سلاح صبر _ یعنی مقاومت _ چه به عنوان پیشوا ، چه در مقام مسلمانی عادی ، همه جا ، همه کس با ویژگی های انتظار ، پاسدار و مبارز ، همه دست بدست ، فرهنگ اصیل اسلام را به نسل ها سپردند و اینگونه به ما رسیده و ما به دیگران .

همگی راغب دولت کریمانه مهدی ، که اسلام را عزت و بزرگی بخشد و نفاق و کفر را فرو آورده و نابود کند

در دستی شکوه به خدا از دردها از مصیبت ها .

گله و شکوه از فقدان پیامبر ، غیبت رهبر ، زیادی دشمن ، کمی یاور .و در دستی دیگر ایمان و انتظار ، تقوا و مرزبانی ، پاسداری و نگاهبانی .

*****

پس حماسه ها را بسرائید ای حماسه گران ، ای نگاهبانان ، ای منتظران . در شیپورهای آماده باش خویش فریاد العجل یا صاحب الزمان را حتی بگوش دورترین ستاره ها هم برسانید ، آخر آنها هم منتظرند ، تکوین در انتظار است ، تشریع مترصد است ، جهان چشم به راه است .

حماسه سر دهید که او می آید ، او باید بیاید ، این وعده خداست پس اینک ، اسب ها را زین کنید سلاحها را آماده کنید ، چکمه ها را بپوشید ،  دست ها را بالا زنید ، آماده باشید ، شاید که تا لحظاتی چند او شما را بخواند > او بیاید ، او به پیش و شما به دنبال ...

راستی آیا وضوی شهادت گرفته اید ؟  عطر زده اید ؟ لاله هایتان را آورده اید؟

نقل از کتاب ذهنیت مستشرقین و اصالت مهدویت از حسین منتظر)